συνέτισις

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συνέτισις < συνετί(ζω) + -σις

Ουσιαστικό

συνέτισις, -εως θηλυκό

• (καθαρεύουσα) συνέτιση

  ≈ συνώνυμα: συνετισμός

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .