σπέτλον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

σπέτλον < (άμεσο δάνειο) λατινική speculum

Ουσιαστικό

σπέτλον ουδέτερο

• καθρέφτης, κάτοπτρο

  ※  12ος αιώνας ⌘ Πτωχοπρόδρομος, ανωνύμου, (τέσσερα επαιτικά ποιήματα), Ποίημα Α', στίχ. 79 (78-80) @georgakas.lit.auth.gr

  οἱ τοῖχοι καταπίπτουσιν, ἐξεχερσώθη ὁ κῆπος,
  κοσμήτης οὐκ ἀπέμεινεν, οὐ γύψος οὐδὲ σπέτλον
  οὐδὲ ῥηγλὶν μαρμάρινον, οὐ συγκοπὴ μετρία·

  Hans Eideneier (επιμ.), Πτωχοπρόδρομος, κριτική έκδοση, με σχέδια του Αλέκου Φασιανού, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012.

Άλλες μορφές

• σφέκλον
• σφέτλον

Συγγενικά

• σπετλοποιός

Δείτε επίσης

• στην ελληνιστική κοινή: σπέκλον

Πηγές

• σπέτλον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)