πτωκάς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πτωκάς < πτώσσω (φοβίζω)

Ουσιαστικό

πτωκάς θηλυκό, γενική: πτωκάδος

1. η δειλή, ζαρωμένη, φοβισμένη γυναίκα
2. εκείνη που ζητούσε προστασία, η επαιτούσα, η ζητιάνα

Συγγενικά

• πτωχός
• φτωχός
• πτώξ