παγκούρβα

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

παγκούρβα < παν- + κούρβα

Ουσιαστικό

παγκούρβα θηλυκό

• πόρνη που κάνει διάφορες ακολασίες

  ※  14ος αιώνας, Στέφανος Σαχλίκης, Αφήγησις παράξενος του ταπεινού Σαχλίκη, στίχ. 849 (848-849) @anemi.lib.uoc.gr

  — Γαμιέσαι, Ποθοτσουτσουνιά, μαυλίζεις, ψωλοπόθα;
  πίνεις, παγκούρβα, τὸ κρασὶν καὶ τότες περδικάρεις;

  Αφήγησις παράξενος /Stefanos Sahlikis i evo stihotborenie ; iszlbdovanie S. D. Papadimitriu, (επιμ.), Odessa :typ. Ekonomitseskaja, 1896.

Πηγές

• παγκούρβα σελ.183, Τόμος 14 & σελ.184, Τόμος 14 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• παγκούρβα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].