πίστομα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πίστομα < μεσαιωνική ελληνική επίστομα < αρχαία ελληνική ἐπί στόμα

Επίρρημα

πίστομα

• (λαϊκότροπο) άλλη μορφή του επίστομα: μπρούμυτα

  ※   Kι ωστόσο ο λάκκος είτουν έτοιμος, κι ο Kουκουλιώτης, ακουμπώντας στο φτυάρι, είπε της γυναικός του: «Bάλ'το πίστομα μέσα» (καταληκτική φράση στο διήγημα «Πίστομα» (1899) του Κωνσταντίνου Θεοτόκη).

  ※  Με πρόσβαλε ο μπάρμπας, μάνα, έλεγε σήμερα στη Χριστινιά, που βουτημένη στα μαύρα, είχε πάει στο μνήμα του αντρούς της κι ήταν πεσμένη πίστομα στο χώμα και θρηνούσε. (Ο καπετάν Μιχάλης (Ελευτερία ή θάνατος), Νίκος Καζαντζάκης, 1981)

Μεταφράσεις

    πίστομα

→ δείτε τη λέξη μπρούμυτα