νικᾶσθαι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Απαρέμφατο

νικᾶσθαι

• απαρέμφατο μεσοπαθητικού ενεστώτα (νικῶμαι) του νικῶ

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Ἀγαμέμνων, στίχ. 941

  τοῖς δ᾽ ὀλβίοις γε καὶ τὸ νικᾶσθαι πρέπει.

  Μα πρέπει κάπου οι νικητές και να νικούνται.

  Μετάφραση (1911): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Φέξης @greek‑language.gr