μανικώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μανικώνω < μανίκ(ι) + -ώνω

Ρήμα

μανικώνω

1. βάζω μανίκια σε ρούχο
2. προσθέτω λαβή

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μανικώνω	μανίκωνα	θα μανικώνω	να μανικώνω		μανικώνοντας
β' ενικ.	μανικώνεις	μανίκωνες	θα μανικώνεις	να μανικώνεις	μανίκωνε
γ' ενικ.	μανικώνει	μανίκωνε	θα μανικώνει	να μανικώνει
α' πληθ.	μανικώνουμε	μανικώναμε	θα μανικώνουμε	να μανικώνουμε
β' πληθ.	μανικώνετε	μανικώνατε	θα μανικώνετε	να μανικώνετε	μανικώνετε
γ' πληθ.	μανικώνουν(ε)	μανίκωναν μανικώναν(ε)	θα μανικώνουν(ε)	να μανικώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μανίκωσα	θα μανικώσω	να μανικώσω		μανικώσει
β' ενικ.		μανίκωσες	θα μανικώσεις	να μανικώσεις	μανίκωσε
γ' ενικ.		μανίκωσε	θα μανικώσει	να μανικώσει
α' πληθ.		μανικώσαμε	θα μανικώσουμε	να μανικώσουμε
β' πληθ.		μανικώσατε	θα μανικώσετε	να μανικώσετε	μανικώστε
γ' πληθ.		μανίκωσαν μανικώσαν(ε)	θα μανικώσουν(ε)	να μανικώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μανικώσει	είχα μανικώσει	θα έχω μανικώσει	να έχω μανικώσει
β' ενικ.	έχεις μανικώσει	είχες μανικώσει	θα έχεις μανικώσει	να έχεις μανικώσει
γ' ενικ.	έχει μανικώσει	είχε μανικώσει	θα έχει μανικώσει	να έχει μανικώσει
α' πληθ.	έχουμε μανικώσει	είχαμε μανικώσει	θα έχουμε μανικώσει	να έχουμε μανικώσει
β' πληθ.	έχετε μανικώσει	είχατε μανικώσει	θα έχετε μανικώσει	να έχετε μανικώσει
γ' πληθ.	έχουν μανικώσει	είχαν μανικώσει	θα έχουν μανικώσει	να έχουν μανικώσει

Μεταφράσεις

    μανικώνω

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.