→ λείπει η κλίση

 
Κούλια στην Παραμυθιά, Ελλάδα

  Ετυμολογία

επεξεργασία
κούλια < (άμεσο δάνειο) τουρκική kule < περσική قله < αραβική قَلْعَة (qalʿä, φρούριο)

  Ουσιαστικό

επεξεργασία

κούλια θηλυκό

  • μικρός πύργος, πυργόσπιτο
    ※  Τόδωκε ασκέρι όσο ήθελε , κι ο Νικοθέος ήρθε στη Φουρνά και κρύφτηκε με τους Αρβανίτες στην κούλια του (Στα βουνά του Κατσαντώνη, Δημήτρης Λουκόπουλος, Βιβλιοπωλείο Σιδέρη, 1929 [1])
    ※  προς το εσωτερικό , εκτεινόταν ένας περιτοιχισμένος κήπος , άλλοτε του αγά της Λέρνης , και ο λιθόκτιστος πύργος του , ή « κούλια » . (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος 12, σελ. 389, Εκδοτική Αθηνών, 2000 [2])
    ※  Τα ερείπια του κουλέ στην οδό Θράκης (1916). Όπως κάθε βαλκανική πόλη, έτσι και η Φλώρινα, είχε πυργόσπιτα (κουλάδες, kule = πύργος), έναν αρχαίο και βυζαντινό οικοδομικό τύπο, ο οποίος είχε αναβιώσει από τα μέσα του 18ου αιώνα. (http://history.eled.uowm.gr, ανακτήθηκε στις 6/2/2020)

Συγγενικά

επεξεργασία

  Μεταφράσεις

επεξεργασία