κολάτα

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κολάτα < (άμεσο δάνειο) ιταλική culatta

Ουσιαστικό

κολάτα θηλυκό

1. μυχός κόλπου

   ※  16ος αιώνας ⌘ Portulan II, Anatolie, στο Delatte Armand, (επιμ.), Les portulans grecs, Λιέγη 1947, σελ. 251 @books.google.gr

   ὁ Μαρμαρᾶς ἔναι καλὸ πόρτο καὶ στέκει ἡ μποῦκα του εἰς τὸν σιρόκο· καὶ ἔχει ἕνα νησὶ εἰς τὴν μποῦκα του καὶ τὰ καράβια ὑπᾶν ὅπου θέλουν· καὶ ὑπάγει μέσα ὁ κόρφος μίλλια δέκα πὲρ τρεμουντάνα καὶ μέσα εἰς τὴν κολάτα ἔχει νησία τρία. ἀπὸ τὴν κολάτα τοῦ κόρφου νὰ ἔλθης εἰς τὴν μποῦκα.

2. (ως τοπωνύμιο) → δείτε τη λέξη Κολάτα

Άλλες μορφές

• κολάδα

Κλιτικοί τύποι

• κολάτα (ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού)

Δείτε επίσης

• στα νέα ελληνικά: κολάτσα (ιδιωματικό στην Αστυπάλαια)

Πηγές

• κολάτα - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• κολάτα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.231, Τόμος 8 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.