κατιόομαι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

κατιόομαι < κατα- + αρχαία ελληνική ἰόομαι < ἰός

Ρήμα

κατῑόομαι (αποθετικό ρήμα)

1. (κυριολεκτικά) (ελληνιστική κοινή) σκουριάζω, οξειδώνομαι
2. (μεταφορικά) (ελληνιστική κοινή) παρακμάζω

   ※  περὶ οὗ ἤδη ῥητέον, ἀπὸ χρυσῆς τε βασιλείας ἐς σιδηρᾶν καὶ κατιωμένην τῶν τε πραγμάτων τοῖς τότε Ῥωμαίοις καὶ ἡμῖν νῦν καταπεσούσης τῆς ἱστορίας. (Δίων Κάσσιος, Ρωμαϊκὴ Ἱστορία, 71.36.4.3–5)

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• Μοντανάρι (Montanari), Φράνκο (Franco) (2013). Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Παπαδήμας. 
• κατιόομαι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.