θαυματουργέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θαυματουργέω < θαυματουργός < θαῦμα και ἔργω

Ρήμα

θαυματουργέω-θαυματουργῶ ( & θαυμασιουργέω, αλλά εκείνο < θαυμάσιος)

• κάνω τεχνάσματα, μαγικά, ταχυδακτυλουργικά