ζάκορος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ζάκορος < ζα (επιτατικό μόριο) και κορέω

Ουσιαστικό

ζάκορος αρσενικό ή θηλυκό

• διάκονος, υπηρέτης ή υπηρέτρια σε ναό