ευκλεώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ευκλεώς < αρχαία ελληνική εὐκλεῶς < εὐκλεής < εὖ + κλέος

Επίρρημα

ευκλεώς

• (λόγιο) ένδοξα

  ※  Ανδρείοι σεις που πολεμήσατε και πέσατ’ ευκλεώς·
  τους πανταχού νικήσαντας μη φοβηθέντες.

  — Κωνσταντίνος Καβάφης, Υπέρ της Αχαϊκής Συμπολιτείας πολεμήσαντες, στίχοι 1-2

Συγγενικά

• ευκλεής
• → δείτε τις λέξεις ευ και κλέος

Μεταφράσεις

    ευκλεώς

→ δείτε τη λέξη ένδοξα