αὐτεπάγελτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

αὐτεπάγελτος < αὐτός + ἐπαγγέλλομαι

Επίθετο

ὁ, ἡ αὐτεπάγελτος,ον

• που ενεργεί αυθόρμητα, με δική του πρωτοβουλία, που ενεργεί αυτεπάγγελτα