αποκουτιαίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αποκουτιαίνω < απο- + κουτιαίνω

Ρήμα

αποκουτιαίνω (παθητική φωνή: αποκουτιαίνομαι)

• (λαϊκότροπο) άλλη μορφή του ξεκουτιαίνω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αποκουτιαίνω	αποκούτιαινα	θα αποκουτιαίνω	να αποκουτιαίνω		αποκουτιαίνοντας
β' ενικ.	αποκουτιαίνεις	αποκούτιαινες	θα αποκουτιαίνεις	να αποκουτιαίνεις	αποκούτιαινε
γ' ενικ.	αποκουτιαίνει	αποκούτιαινε	θα αποκουτιαίνει	να αποκουτιαίνει
α' πληθ.	αποκουτιαίνουμε	αποκουτιαίναμε	θα αποκουτιαίνουμε	να αποκουτιαίνουμε
β' πληθ.	αποκουτιαίνετε	αποκουτιαίνατε	θα αποκουτιαίνετε	να αποκουτιαίνετε	αποκουτιαίνετε
γ' πληθ.	αποκουτιαίνουν(ε)	αποκούτιαιναν αποκουτιαίναν(ε)	θα αποκουτιαίνουν(ε)	να αποκουτιαίνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αποκούτιανα	θα αποκουτιάνω	να αποκουτιάνω		αποκουτιάνει
β' ενικ.		αποκούτιανες	θα αποκουτιάνεις	να αποκουτιάνεις	αποκούτιανε
γ' ενικ.		αποκούτιανε	θα αποκουτιάνει	να αποκουτιάνει
α' πληθ.		αποκουτιάναμε	θα αποκουτιάνουμε	να αποκουτιάνουμε
β' πληθ.		αποκουτιάνατε	θα αποκουτιάνετε	να αποκουτιάνετε	αποκουτιάντε
γ' πληθ.		αποκούτιαναν αποκουτιάναν(ε)	θα αποκουτιάνουν(ε)	να αποκουτιάνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αποκουτιάνει	είχα αποκουτιάνει	θα έχω αποκουτιάνει	να έχω αποκουτιάνει
β' ενικ.	έχεις αποκουτιάνει	είχες αποκουτιάνει	θα έχεις αποκουτιάνει	να έχεις αποκουτιάνει
γ' ενικ.	έχει αποκουτιάνει	είχε αποκουτιάνει	θα έχει αποκουτιάνει	να έχει αποκουτιάνει
α' πληθ.	έχουμε αποκουτιάνει	είχαμε αποκουτιάνει	θα έχουμε αποκουτιάνει	να έχουμε αποκουτιάνει
β' πληθ.	έχετε αποκουτιάνει	είχατε αποκουτιάνει	θα έχετε αποκουτιάνει	να έχετε αποκουτιάνει
γ' πληθ.	έχουν αποκουτιάνει	είχαν αποκουτιάνει	θα έχουν αποκουτιάνει	να έχουν αποκουτιάνει

Μεταφράσεις

    αποκουτιαίνω

→ δείτε τη λέξη ξεκουτιαίνω