ἀκαματοσύνη

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀκαματοσύνη < ἀκαμάτης

Ουσιαστικό

ἀκαματοσύνη αρσενικό ( & ἀκαμασιά και ἀκαμασία )

• η τεμπελιά, η οκνηρία, η έλλειψη δραστηριότητας,

Συγγενικά

• ἀκαματεύω
• ἀκαμάτης
• ἀκαματήριν (το ζώο που δεν είχε συνηθίσει στη σκληρή δουλειά, < ἀκαμάτης + -ήριν)