ὑψηχής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὑψηχής < ὕψι + ἦχος

Επίθετο

ο και η ὑψηχής, το ὑψηχές

• που ακούγεται δυνατά, έντονα

• τὸ ὑψηχές τῶν λόγων
• ὑψηχέες ἵπποι (ο καλπασμός τους ή όταν χρεμετίζουν με το κεφάλι τους ψηλά)

Συγγενικά

• ὑψηχέω