ἐρώτιμος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἐρώτιμος < ἔρωτ(ας) + -ιμος

Επίθετο

ἐρώτιμος

• αξιολάτρευτος

  ※  13ος/15ος αιώνας, ⌘ Λίβιστρος και Ροδάμνη, ανωνύμου, στίχοι 1273-1274

  πίπτει εἷς τὴν γῆν ἐπαίρνει την, καὶ σύντομα ἑμπαίνει | ἀπέσω εἰς τὸν κοιτῶνάν της τῆς ἐρωτίμου κόρης.

  Wilhelm Wagner, Trois poèmes grecs du Moyen-Age, Berlin 1881, σελ. 278 @archive.org

Κλιτικοί τύποι

• ἐρωτίμου (γενική ενικού αρσενικού, θηλυκού, ουδετέρου)

Πηγές

• μονοτονικό ἐρώτιμος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ. 279, Τόμος ΣΤ΄, σελ.280, Τόμος ΣΤ΄ - - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)