ἐπιστήμη

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

από το ρήμα ἐπίσταμαι (γνωρίζω καλά)

Ουσιαστικό

ἐπιστήμη θηλυκό

1. η καλή γνώση ενός αντικειμένου

   "ἀλλὰ θυμῷ καὶ ῥώμῃ τὸ πλέον ἐναυμάχουν ἢ ἐπιστήμῃ" (Θουκυδ. Ιστ. Α.49.3.6)

2. (γενικότερα) η γνώση
3. η επιστημονική γνώση σε αντίθεση με τη "δόξα"

   "Ἐπ΄ ἄλλῳ ἄρα τέτακται δόξα καὶ ἐπ΄ ἄλλῳ ἐπιστήμη͵ κατὰ τὴν δύναμιν ἑκατέρα τὴν αὑτῆς" (Πλάτων, Πολιτεία 477b)

Εκφράσεις

• ἐκκλησιαστική ἐπιστήμη: η εκκλησιαστική πειθαρχία