ἐξάκουστος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐξάκουστος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἐξακούω (ακούω από μακριά) < ἐξ και ἀκούω

Επίθετο

ἐξάκουστος

• ο ξακουστός

→ δείτε τη λέξη ξακουστός