ἄγνωστος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἄγνωστος	τὸ ἄγνωστον	οἱ, αἱ ἄγνωστοι	τὰ ἄγνωστα
Γενική	τοῦ, τῆς ἀγνώστου	τοῦ ἀγνώστου	τῶν ἀγνώστων	τῶν ἀγνώστων
Δοτική	τῷ, τῇ ἀγνώστῳ	τῷ ἀγνώστῳ	τοῖς, ταῖς ἀγνώστοις	τοῖς ἀγνώστοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἄγνωστον	τὸ ἄγνωστον	τοὺς, τὰς ἀγνώστους	τὰ ἄγνωστα
Κλητική	ἄγνωστε	ἄγνωστον	ἄγνωστοι	ἄγνωστα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀγνώστω
Γενική-Δοτική			ἀγνώστοιν

Ετυμολογία

ἄγνωστος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἄγνωστος -ος -ον ή ἄγνωτος

1. μη γνωστός, άγνωστος
2. που δεν είναι δυνατόν να γίνει γνωστός
3. που δεν γνωρίζει κάτι

Αντώνυμα

• γνωστός

Συγγενικά

• γνωστός (και σύνθετα)
• γνῶσις
• γιγνώσκω

Πηγές

• ἄγνωστος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄγνωστος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.