ἀρκούδα

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀρκούδα < ἀρκούδ(ιον) + -α

Ουσιαστικό

ἀρκούδα θηλυκό, θηλυκό του ἄρκουδος

• (θηλαστικό ζώο) αρκούδα

  ※  14ος αιώνας, Διήγησις παιδιόφραστος τῶν τετραπόδων ζώων, ανωνύμου, στ. 1035 (στίχοι 1035-1037)

  εὐθὺς ὁ λεοντόπαρδος, εὐθὺς καὶ ἡ ἀρκοῦδα,
  ὁ λύκος, ἡ ἀλώπεκα, ὁ σκύλος καὶ ὁ κάτης,
  ὅλοι ἐκεῖ εἰσέδραμον εἰς βοηθειὰν τοῦ πάρδου·

  Wilhelm Wagner, (επιμ.), Carmina graeca medii aevi, Teubner, Λειψία 1874, σ. 177

Άλλες μορφές

• ἀρκουδία
• ἀρκούδι
• ἀρκούδιν
• ἀρκούδιον

Συγγενικά

• ἀρκοπαίκτης
• ἀρκοπαικτολωποχιτονεκδύτης
• ἀρκοπούλι, ἀρκοπούλιν
• ἄρκος
• ἀρκοτρόφος
• ἀρκουδόμαξο, ἀρκουδόμαξον
• ἀρκουδίζω
• ἀρκουδόπουλον
• ἀρκόχοιρος
• ἀρκτοκύων
• ἀρκτόμορφος
• ἄρκτος
• ἀρκτοτρόφος

Πηγές

• ἀρκούδα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.193, Τόμος 3 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• ἀρκούδα - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)