ἀναμουρδώνω

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀναμουρδώνω < ἀνα- + μουρδώνω

Ρήμα

ἀναμουρδώνω (και σήμερα σε χρήση ως ιδιωματικό στην Κρήτη και στο βλάχικο ιδίωμα)

1. λερώνω

   ※  16ος/17ος αιώνας Γεώργιος Χορτάτσης, Ερωφίλη, τραγωδία, Πράξη Β', στίχ. 127 (125-128) @anemi.lib.uoc.gr

   κιʼ ὥραις θωρῶ πῶς ʼδρώνουσιν αἵματα μὲ μεγάλη
   τρομάρα τοῦτα τὰ τειχιὰ σὲ μιὰ μεριὰ κ’ εἰς ἄλλη,
   καὶ λαντουροῦν καὶ ’γραίνουν με κι’ ἀναμουρδόνουσί με,
   κ’ ᾑ κορασίδες φεύγουσι ζημιὸ κι’ ἀφίνουσί με.

   Η Ερωφίλη :Τραγωδία /Γεωργίου Χορτάτση, εκδιδομένη υπό Κ. Ν. Σάθα.Εν Βενετία :Τύποις Φοίνικος,1878, σελ. 57.

   ※  16ος/17ος αιώνας Γεώργιος Χορτάτσης, Ερωφίλη, τραγωδία, Πράξη Δ', στίχ. 630 (629-631) @anemi.lib.uoc.gr

   Μὰ πῶς νὰ διάξω ʼς τὴν κακὴ κι’ ἄτυχη θυγατέρα;
   ν’ ἀναμουρδώσω τάχατες τὴν πρικαμένη χέρα
   ’ς τὸ ἴδιο αἷμα τὸ λοιπὸ τό ’θελε ’ς τὸ θεό μου!

   Η Ερωφίλη :Τραγωδία /Γεωργίου Χορτάτση, εκδιδομένη υπό Κ. Ν. Σάθα.Εν Βενετία :Τύποις Φοίνικος,1878, σελ. 145.

2. (μεταφορικά) μολύνω

   ※  16ος/17ος αιώνας ⌘ Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος, Ε' στίχ. 1200 σελ. 332 Νικόλαος Γλυκύς, Εν Βενετία: Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων, 1813 / σελ. 278, Εν Βενετία: Εκ του τυπογραφείου του Αγίου Γεωργίου, 1860.

   Οὐδὲ παστρεύεται ποτὲ, ἐκεῖ ποῦ ἀναμουρδώνει.

Άλλες μορφές

• ἀνεμουρδώνω

Ρηματικοί τύποι

• ἀναμουρδώνει
• ἀναμουρδόνουσι
• ἀναμουρδώσω

Παράγωγα

• ἀναμουρδωμός

Πηγές

• ἀναμουρδώνω -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• ἀναμουρδώνω σελ.105, Τόμος 2 & σελ.106, Τόμος 2 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.