ἀνέκαθεν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀνέκαθεν < ἀνά + ἕκαθεν < ἑκάς + -θεν

Επίρρημα

ἀνέκαθεν

1. (για τόπο) από ψηλά
2. (για χρόνο) ανέκαθεν

   ≈ συνώνυμα: προπάροιθεν, ἐξ ἀρχής, ἐξαρχῆς

Άλλες μορφές

• ἀνέκαθε