ἀκυρόω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀκυρόω- < παρασύνθετο από το ἄκυρος (α στερητικό + κῦρος + jω)

Ρήμα

ἀκυρόω-ἀκυρῶ

1. ακυρώνω
2. απορρίπτω

Συγγενικά

• ἀκύρωτος
• ἀκύρωσις
• ἀκυρωτέος

Συνώνυμα

• ἄκυρον ποιῶ
• ἄκυρον καθίστημί τι
• ἄκυρον τίθημι
• ἄκυρον ἐστί (συνώνυμο του μέσου ἀκυροῦμαι)
• ἄκυρον γίγνεται (από κάποιον)