ἀβριθής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἀβριθής	τὸ ἀβριθές	οἱ, αἱ ἀβριθεῖς	τὰ ἀβριθῆ
Γενική	τοῦ, τῆς ἀβριθοῦς	τοῦ ἀβριθοῦς	τῶν ἀβριθῶν	τῶν ἀβριθῶν
Δοτική	τῷ, τῇ ἀβριθεῖ	τῷ ἀβριθεῖ	τοῖς, ταῖς ἀβριθέσι(ν)	τοῖς ἀβριθέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἀβριθῆ	τὸ ἀβριθές	τοὺς, τὰς ἀβριθεῖς	τὰ ἀβριθῆ
Κλητική	ἀβριθές	ἀβριθές	ἀβριθεῖς	ἀβριθῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀβριθεῖ
Γενική-Δοτική			ἀβριθοῖν

Ετυμολογία

ἀβριθής < α- στερητικό και βρίθω

Επίθετο

ἀβριθής, -ής, -ές

• ο μη επιφορτισμένος με πρόσθετο βάρος, ο μη βαριά φορτωμένος