ἀβάπτιστος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀβάπτιστος < α- στερητικό και βαπτίζω (εκ του βάπτω)

Επίθετο

ἀβάπτιστος, -ος, -ον

1. αυτός που δεν έχει βραχεί, δεν έχει μπει μέσα σε νερό, αλλά και ο ἀβύθιστος
2. αυτός που δεν έχει εμποτιστεί με υγρό
3. ελληνιστική αυτός που δεν έχει βαπτιστεί, ο αβάπτιστος

Παράγωγα

* ἀβαπτισία

Αντώνυμα

* βαπτισμένος

* εμβαπτισμένος