χήρη

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ουσιαστικό

χήρη θηλυκό

• ιωνικός τύπος  του χήρα, της γυναίκας που έχασε τον σύζυγό της από φυσικά ή βίαια αίτια

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 24 (Ω. Ἕκτορος λύτρα.), στίχ. 725

  «ἆνερ, ἀπ’ αἰῶνος νέος ὤλεο, κὰδ δέ με χήρην | λείπεις ἐν μεγάροισι..

  «Άνδρα μου, νέος πέθανες, κι εμέν᾽ αφήνεις χήραν | στο σπίτι..

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr