συνεκτικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συνεκτικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συνεκτικῶς < αρχαία ελληνική συνεκτικός. Συγχρονικά αναλύεται σε συνεκτικ(ός) + -ώς

Επίρρημα

συνεκτικώς

• (λόγιο) συνεκτικά

Πηγές

• συνεκτικώς - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)