συκοφαντέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	συκοφαντῶ	συκοφαντοῦμαι
Παρατατικός	ἐσυκοφάντουν	ἐσυκοφαντούμην
Μέλλοντας	συκοφαντήσω	συκοφαντηθήσομαι
Αόριστος	ἐσυκοφάντησα	ἐσυκοφαντήθην
Παρακείμενος	σεσυκοφάντηκα	σεσυκοφάντημαι
Υπερσυντέλικος		σεσυκοφαντημένος ἦν
Συντελ.Μέλλ.

Ετυμολογία

συκοφαντέω < συκοφάντης και jω

Ρήμα

συκοφαντέω συκοφαντῶ

• κατηγορώ ψευδώς

Συνώνυμα

• διαβάλλω
• κατηγορώ

Συγγενικά

• το συκοφάντημα
• ἡ συκοφάντησις

Σημειώσεις

Κατά την αρχαιότητα, οι συκοφάντες ήταν οι εκτιμητές της αναμενόμενης παραγωγής σύκων, που ήταν σημαντικά για το κρατικό ταμείο. Η παλαιότερη θεωρία ότι ο συκοφάντης ήταν αυτός που φανέρωνε ποιος εξάγει παρανόμως σύκα και εσκεμμένα δυσφήμιζε κάποιους παραγωγούς, μάλλον αμφισβητείται πλέον και θεωρείται επινόημα.