στρεψοδικῆσαι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Απαρέμφατο

στρεψοδικῆσαι

• απαρέμφατο ενεργητικού αορίστου (ἐστρεψοδίκησα) του στρεψοδικέω

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Νεφέλαι, στίχ. 434 (433-434)

  μή μοί γε λέγειν γνώμας μεγάλας· οὐ γὰρ τούτων ἐπιθυμῶ, | ἀλλ᾽ ὅσ᾽ ἐμαυτῷ στρεψοδικῆσαι καὶ τοὺς χρήστας διολισθεῖν.

  Μα μεγάλες δεν πρόκειται γνώμες εγώ να τους λέω· τέτοιους πόθους δεν έχω· | ένα θέλω, στρεψόδικος να ᾽μαι, απ᾽ αυτούς που χρωστώ να μπορώ να ξεφεύγω.

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

Πηγές

• στρεψοδικέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στρεψοδικέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ΜΟΡΦΩ@ΛΟΓΕΙΟΝ
• μορφολογία@perseus.tufts.edu