σπανίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σπανίζω < αρχαία ελληνική σπανίζω < σπάνις

Προφορά

ΔΦΑ : /spaˈni.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπα‐νί‐ζω

Ρήμα

σπανίζω

• είμαι σπάνιος, βρίσκομαι ή αντιμετωπίζομαι σπάνια, όχι συχνά

  ※  και το κρύο είχε πιάσει, οι βροχές είχαν πλημμυρίσει το στρατόπεδο, το ψωμί σπάνιζε και οι στρατιώτες άρχισαν να γρινιάζουν. (Πηνελόπη Δέλτα, Μεσολογγίτικα Χριστούγεννα, 1915)

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	σπανίζω	σπάνιζα	θα σπανίζω	να σπανίζω		σπανίζοντας
β' ενικ.	σπανίζεις	σπάνιζες	θα σπανίζεις	να σπανίζεις	σπάνιζε
γ' ενικ.	σπανίζει	σπάνιζε	θα σπανίζει	να σπανίζει
α' πληθ.	σπανίζουμε	σπανίζαμε	θα σπανίζουμε	να σπανίζουμε
β' πληθ.	σπανίζετε	σπανίζατε	θα σπανίζετε	να σπανίζετε	σπανίζετε
γ' πληθ.	σπανίζουν(ε)	σπάνιζαν σπανίζαν(ε)	θα σπανίζουν(ε)	να σπανίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		σπάνισα	θα σπανίσω	να σπανίσω		σπανίσει
β' ενικ.		σπάνισες	θα σπανίσεις	να σπανίσεις	σπάνισε
γ' ενικ.		σπάνισε	θα σπανίσει	να σπανίσει
α' πληθ.		σπανίσαμε	θα σπανίσουμε	να σπανίσουμε
β' πληθ.		σπανίσατε	θα σπανίσετε	να σπανίσετε	σπανίστε
γ' πληθ.		σπάνισαν σπανίσαν(ε)	θα σπανίσουν(ε)	να σπανίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω σπανίσει	είχα σπανίσει	θα έχω σπανίσει	να έχω σπανίσει
β' ενικ.	έχεις σπανίσει	είχες σπανίσει	θα έχεις σπανίσει	να έχεις σπανίσει
γ' ενικ.	έχει σπανίσει	είχε σπανίσει	θα έχει σπανίσει	να έχει σπανίσει
α' πληθ.	έχουμε σπανίσει	είχαμε σπανίσει	θα έχουμε σπανίσει	να έχουμε σπανίσει
β' πληθ.	έχετε σπανίσει	είχατε σπανίσει	θα έχετε σπανίσει	να έχετε σπανίσει
γ' πληθ.	έχουν σπανίσει	είχαν σπανίσει	θα έχουν σπανίσει	να έχουν σπανίσει

Μεταφράσεις

    σπανίζω