σιγίλλιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

σιγίλλιον < (λόγιο δάνειο) λατινική sigill(um) (σφραγίδα) (συνήθως στον πληθυντικό sigillia), υποκοριστικό του signum+ -ιον

Ουσιαστικό

σιγίλλιον ουδέτερο

• βασιλικό, πατριαρχικό σιγίλιο, σφραγίδα, ή έγγραφο που φέρει σφραγίδα

  → δείτε και τη λέξη χρυσόβουλλον

Συγγενικά

• σιγιλλάρια
• σιγιλλατίκιον
• σιγιλλάτος
• σιγιλλιακός
• σιγιλλίδιον
• σιγίλλιον
• σιγίλλιος
• σιγιλλιώδης
• σιγίλλον
• σιγιλλοχρυσόβουλλον
• σιγιλλῶ (-όω)

Πηγές

• σιγίλλιον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)