πιεῖν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Απαρέμφατο

πιεῖν

• απαρέμφατο ενεργητικού αορίστου (ἔπιον) του πίνω

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἱππῆς, στίχ. 83 (83-84)

  βέλτιστον ἡμῖν αἷμα ταύρειον πιεῖν· | ὁ Θεμιστοκλέους γὰρ θάνατος αἱρετώτερος.

  Ο πιο ηρωικός θάνατος για μας θα ᾽ταν να πιούμε αίμα ταύρου· | ν᾽ ακολουθήσουμε τον δρόμο που άνοιξε ο Θεμιστοκλής!

  Μετάφραση (2005): Ηλίας Σπυρόπουλος, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr