νοστιμαίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

νοστιμαίνω < νόστιμος + -αίνω

Ρήμα

νοστιμαίνω

• άλλη μορφή του νοστιμίζω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	νοστιμαίνω	νοστίμαινα	θα νοστιμαίνω	να νοστιμαίνω		νοστιμαίνοντας
β' ενικ.	νοστιμαίνεις	νοστίμαινες	θα νοστιμαίνεις	να νοστιμαίνεις	νοστίμαινε
γ' ενικ.	νοστιμαίνει	νοστίμαινε	θα νοστιμαίνει	να νοστιμαίνει
α' πληθ.	νοστιμαίνουμε	νοστιμαίναμε	θα νοστιμαίνουμε	να νοστιμαίνουμε
β' πληθ.	νοστιμαίνετε	νοστιμαίνατε	θα νοστιμαίνετε	να νοστιμαίνετε	νοστιμαίνετε
γ' πληθ.	νοστιμαίνουν(ε)	νοστίμαιναν νοστιμαίναν(ε)	θα νοστιμαίνουν(ε)	να νοστιμαίνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		νοστίμανα	θα νοστιμάνω	να νοστιμάνω		νοστιμάνει
β' ενικ.		νοστίμανες	θα νοστιμάνεις	να νοστιμάνεις	νοστίμανε
γ' ενικ.		νοστίμανε	θα νοστιμάνει	να νοστιμάνει
α' πληθ.		νοστιμάναμε	θα νοστιμάνουμε	να νοστιμάνουμε
β' πληθ.		νοστιμάνατε	θα νοστιμάνετε	να νοστιμάνετε	νοστιμάνετε
γ' πληθ.		νοστίμαναν νοστιμάναν(ε)	θα νοστιμάνουν(ε)	να νοστιμάνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω νοστιμάνει	είχα νοστιμάνει	θα έχω νοστιμάνει	να έχω νοστιμάνει
β' ενικ.	έχεις νοστιμάνει	είχες νοστιμάνει	θα έχεις νοστιμάνει	να έχεις νοστιμάνει
γ' ενικ.	έχει νοστιμάνει	είχε νοστιμάνει	θα έχει νοστιμάνει	να έχει νοστιμάνει
α' πληθ.	έχουμε νοστιμάνει	είχαμε νοστιμάνει	θα έχουμε νοστιμάνει	να έχουμε νοστιμάνει
β' πληθ.	έχετε νοστιμάνει	είχατε νοστιμάνει	θα έχετε νοστιμάνει	να έχετε νοστιμάνει
γ' πληθ.	έχουν νοστιμάνει	είχαν νοστιμάνει	θα έχουν νοστιμάνει	να έχουν νοστιμάνει

Μεταφράσεις

    νοστιμαίνω

→ δείτε τη λέξη νοστιμίζω