μούττη

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmu.tʰːi/

Ουσιαστικό

μούττη θηλυκό

• (κυπριακά) μύτη (ανθρώπου ή ζώου), άκρη (ακρωτηρίου), κορυφή

Παράγωγα

Τοπωνύμια που παράγονται από το μούττη:

• Μουττούδα
• Μουττάλιν
• Μούτταλος
• Μουττάς
• Μουττόκαμπος
• Μουττοκάμαρα
• Μουττογιόφυρα
• Μουττοτράχωνας

Πηγές

• Αθανάσιος Α. Σακελλάριος, Τα Κυπριακά, ή Η εν Κύπρω γλώσσα (Αθήνα: Τύποις Π.Δ.Σακελλαρίου, 1868), σ. 348. Στο Google books· πρόσβαση: 2022-09-29.