μονοπατίτσιν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μονοπατίτσιν < μονοπάτ(ιν) + υποκοριστικό επίθημα -ίτσιν

Ουσιαστικό

μονοπατίτσιν ουδέτερο

• υποκοριστικό του μονοπάτι(ν)

  άλλες μορφές: μονοπατίτζι

  ≈ συνώνυμα: μονοπατάκι

Πηγές

• μονοπατίτσιν -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].