λειχουδεύομαι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

λειχουδεύομαι < λειχούδης + -εύομαι < μεσαιωνική ελληνική λειχούδης < αρχαία ελληνική λείχω

Ρήμα

λειχουδεύομαι

• άλλη γραφή του λιχουδεύομαι

Κλίση

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	λειχουδεύομαι	λειχουδευόμουν(α)	θα λειχουδεύομαι	να λειχουδεύομαι
β' ενικ.	λειχουδεύεσαι	λειχουδευόσουν(α)	θα λειχουδεύεσαι	να λειχουδεύεσαι	(λειχουδεύου)
γ' ενικ.	λειχουδεύεται	λειχουδευόταν(ε)	θα λειχουδεύεται	να λειχουδεύεται
α' πληθ.	λειχουδευόμαστε	λειχουδευόμαστε λειχουδευόμασταν	θα λειχουδευόμαστε	να λειχουδευόμαστε
β' πληθ.	λειχουδεύεστε	λειχουδευόσαστε λειχουδευόσασταν	θα λειχουδεύεστε	να λειχουδεύεστε	(λειχουδεύεστε)
γ' πληθ.	λειχουδεύονται	λειχουδεύονταν λειχουδευόντουσαν	θα λειχουδεύονται	να λειχουδεύονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		λειχουδεύτηκα	θα λειχουδευτώ	να λειχουδευτώ		λειχουδευτεί
β' ενικ.		λειχουδεύτηκες	θα λειχουδευτείς	να λειχουδευτείς	λειχουδεύσου
γ' ενικ.		λειχουδεύτηκε	θα λειχουδευτεί	να λειχουδευτεί
α' πληθ.		λειχουδευτήκαμε	θα λειχουδευτούμε	να λειχουδευτούμε
β' πληθ.		λειχουδευτήκατε	θα λειχουδευτείτε	να λειχουδευτείτε	λειχουδευτείτε
γ' πληθ.		λειχουδεύτηκαν λειχουδευτήκαν(ε)	θα λειχουδευτούν(ε)	να λειχουδευτούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω λειχουδευτεί	είχα λειχουδευτεί	θα έχω λειχουδευτεί	να έχω λειχουδευτεί		λειχουδευμένος
β' ενικ.	έχεις λειχουδευτεί	είχες λειχουδευτεί	θα έχεις λειχουδευτεί	να έχεις λειχουδευτεί
γ' ενικ.	έχει λειχουδευτεί	είχε λειχουδευτεί	θα έχει λειχουδευτεί	να έχει λειχουδευτεί
α' πληθ.	έχουμε λειχουδευτεί	είχαμε λειχουδευτεί	θα έχουμε λειχουδευτεί	να έχουμε λειχουδευτεί
β' πληθ.	έχετε λειχουδευτεί	είχατε λειχουδευτεί	θα έχετε λειχουδευτεί	να έχετε λειχουδευτεί
γ' πληθ.	έχουν λειχουδευτεί	είχαν λειχουδευτεί	θα έχουν λειχουδευτεί	να έχουν λειχουδευτεί