κυριολεχτώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κυριολεχτώ < κυριολεκτώ < (ελληνιστική κοινή) κυριολεκτέω / κυριολεκτῶ < αρχαία ελληνική κύριος + λέγω

Προφορά

ΔΦΑ : /ci.ɾi.o.leˈxto/

Ρήμα

κυριολεχτώ

• (λαϊκότροπο) άλλη μορφή του κυριολεκτώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κυριολεχτώ	κυριολεχτούσα	θα κυριολεχτώ	να κυριολεχτώ		κυριολεχτώντας
β' ενικ.	κυριολεχτείς	κυριολεχτούσες	θα κυριολεχτείς	να κυριολεχτείς	(κυριολέχτει)
γ' ενικ.	κυριολεχτεί	κυριολεχτούσε	θα κυριολεχτεί	να κυριολεχτεί
α' πληθ.	κυριολεχτούμε	κυριολεχτούσαμε	θα κυριολεχτούμε	να κυριολεχτούμε
β' πληθ.	κυριολεχτείτε	κυριολεχτούσατε	θα κυριολεχτείτε	να κυριολεχτείτε	κυριολεχτείτε
γ' πληθ.	κυριολεχτούν(ε)	κυριολεχτούσαν(ε)	θα κυριολεχτούν(ε)	να κυριολεχτούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κυριολέχτησα	θα κυριολεχτήσω	να κυριολεχτήσω		κυριολεχτήσει
β' ενικ.		κυριολέχτησες	θα κυριολεχτήσεις	να κυριολεχτήσεις	κυριολέχτησε
γ' ενικ.		κυριολέχτησε	θα κυριολεχτήσει	να κυριολεχτήσει
α' πληθ.		κυριολεχτήσαμε	θα κυριολεχτήσουμε	να κυριολεχτήσουμε
β' πληθ.		κυριολεχτήσατε	θα κυριολεχτήσετε	να κυριολεχτήσετε	κυριολεχτήστε
γ' πληθ.		κυριολέχτησαν κυριολεχτήσαν(ε)	θα κυριολεχτήσουν(ε)	να κυριολεχτήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κυριολεχτήσει	είχα κυριολεχτήσει	θα έχω κυριολεχτήσει	να έχω κυριολεχτήσει
β' ενικ.	έχεις κυριολεχτήσει	είχες κυριολεχτήσει	θα έχεις κυριολεχτήσει	να έχεις κυριολεχτήσει
γ' ενικ.	έχει κυριολεχτήσει	είχε κυριολεχτήσει	θα έχει κυριολεχτήσει	να έχει κυριολεχτήσει
α' πληθ.	έχουμε κυριολεχτήσει	είχαμε κυριολεχτήσει	θα έχουμε κυριολεχτήσει	να έχουμε κυριολεχτήσει
β' πληθ.	έχετε κυριολεχτήσει	είχατε κυριολεχτήσει	θα έχετε κυριολεχτήσει	να έχετε κυριολεχτήσει
γ' πληθ.	έχουν κυριολεχτήσει	είχαν κυριολεχτήσει	θα έχουν κυριολεχτήσει	να έχουν κυριολεχτήσει

Μεταφράσεις

    κυριολεχτώ

→ δείτε τη λέξη κυριολεκτώ