κουμερσάρης

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κουμερσάρης < (άμεσο δάνειο) μέση γαλλική coumersarie

Ουσιαστικό

κουμερσάρης αρσενικό

• εκτελεστής διαθήκης

Πηγές

• κουμερσάρης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].