κασιγνήτη

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

κασιγνήτη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κασιγνήτη θηλυκό (θηλυκός τύπος της λέξης κασίγνητος)

• αδερφή

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 4 (Δ. Ὁρκίων σύγχυσις. Ἀγαμέμνονος ἐπιπώλησις.), στίχ. 441 (στίχοι 440-441)

  Δεῖμός τ᾽ ἠδὲ Φόβος καὶ Ἔρις ἄμοτον μεμαυῖα, | Ἄρεος ἀνδροφόνοιο κασιγνήτη ἑτάρη τε,

  ο Δείμος και ο Φόβος κει, η λυσσασμένη Έρις, | πού ᾽ναι αδελφή και σύντροφη του ανθρωποφόνου Άρη,

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

  ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Ἠλέκτρα, στίχ. 12 (11-13)

  ὅθεν σε πατρὸς ἐκ φόνων ἐγώ ποτε | πρὸς σῆς ὁμαίμου καὶ κασιγνήτης λαβὼν | ἤνεγκα κἀξέσωσα

  απ᾽ όπου, όταν εσφάζαν | τον πατέρα σου μέσα, εγώ σε πήρα | από της αυταδέρφης σου τα χέρια | και σ᾽ έσωσα

  Μετάφραση (1936): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης), Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

Άλλες μορφές

• αιολικός τύπος : κασιγνήτα
• (κυπριακός τύπος): κασινήτα, καἱνίτα

Συγγενικά

• → δείτε και τις λέξεις κάσις και κασίγνητος

Πηγές

• κασιγνήτη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κασιγνήτη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.