δαμάσκηνον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	δαμάσκηνον	τὰ	δαμάσκηνᾰ
γενική	τοῦ	δαμασκήνου	τῶν	δαμασκήνων
δοτική	τῷ	δαμασκήνῳ	τοῖς	δαμασκήνοις
αιτιατική	τὸ	δαμάσκηνον	τὰ	δαμάσκηνᾰ
κλητική ὦ!		δαμάσκηνον		δαμάσκηνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δαμασκήνω
γεν-δοτ	τοῖν		δαμασκήνοιν
2η κλίση, ομάδα «πρόσωπον» Κατηγορία όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δαμάσκηνον < ελληνιστική κοινή δαμασκηνόν, ουδέτερο του δαμασκηνός < Δαμασκός < βορειοδυτική σημιτική דמשק

Ουσιαστικό

δαμάσκηνον ουδέτερο

• δαμάσκηνο