γνάθιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

γνάθιον < γνάθ(ος) + -ιον

Ουσιαστικό

γνάθιον ουδέτερο

• (λόγιο, ανθρώπινο σώμα) σαγόνι

  ※  11ος αιώνας ⌘ Μιχαὴλ Ψελλός, Poemata Τοῦ ὑπερτίμου κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ψελλοῦ πρὸς τὸν βασιλέα Μονομάχον, @catholiclibrary.org

  οἱ μήνιγγες μὲν κρόταφοι, οἱ ὀφθαλμοὶ δὲ ἴλλοι, μέτωπον ἐπισκύνιον καὶ ἕρκος τε τὰ χείλη, γνάθια κατωσάγουνα, κόρρη ἡ παρειά τε. γυῖα τὰ μόριά εἰσιν, ἤγουν τὰ μέλη ὅλα. ἀσφάραγγος ὁ λάρυγξ τε, ἄσθμα ἡ ὑπερῴα.

Άλλες μορφές

• γναθί (και νεοελληνικό ιδιωματικό)

Πηγές

• γνάθιον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)