βρότος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

βρότος < συγγενές του βόρβορος ή ίσως από το βροτός με αναβίβαση του τόνου ή κατ' άλλους αντιστρόφως το βροτός από το βρότο

Ουσιαστικό

βρότος αρσενικό

• αίμα από πληγή, αίμα πηκτό με σκόνη

Συγγενικά

• βροτόεις, βροτόεσσα, βροτόεν, ο ματωμένος, ο κηλιδωμένος με το αίμα κάποιου που φονεύθηκε
• βροτόομαι : κηλιδώνομαι με αίμα

Πηγές

• βρότος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βρότος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.