αναριγώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναριγώ < ανα- + ριγώ

Ρήμα

αναριγώ

• ριγώ, νιώθω ρίγος

Συγγενικά

• αναρίγημα
• αναρίγισμα
• → δείτε τις λέξεις ριγώ και ρίγος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναριγώ	αναριγούσα	θα αναριγώ	να αναριγώ		αναριγώντας
β' ενικ.	αναριγείς	αναριγούσες	θα αναριγείς	να αναριγείς	(αναρίγει)
γ' ενικ.	αναριγεί	αναριγούσε	θα αναριγεί	να αναριγεί
α' πληθ.	αναριγούμε	αναριγούσαμε	θα αναριγούμε	να αναριγούμε
β' πληθ.	αναριγείτε	αναριγούσατε	θα αναριγείτε	να αναριγείτε	αναριγείτε
γ' πληθ.	αναριγούν(ε)	αναριγούσαν(ε)	θα αναριγούν(ε)	να αναριγούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αναρίγησα	θα αναριγήσω	να αναριγήσω		αναριγήσει
β' ενικ.		αναρίγησες	θα αναριγήσεις	να αναριγήσεις	αναρίγησε
γ' ενικ.		αναρίγησε	θα αναριγήσει	να αναριγήσει
α' πληθ.		αναριγήσαμε	θα αναριγήσουμε	να αναριγήσουμε
β' πληθ.		αναριγήσατε	θα αναριγήσετε	να αναριγήσετε	αναριγήστε
γ' πληθ.		αναρίγησαν αναριγήσαν(ε)	θα αναριγήσουν(ε)	να αναριγήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αναριγήσει	είχα αναριγήσει	θα έχω αναριγήσει	να έχω αναριγήσει
β' ενικ.	έχεις αναριγήσει	είχες αναριγήσει	θα έχεις αναριγήσει	να έχεις αναριγήσει
γ' ενικ.	έχει αναριγήσει	είχε αναριγήσει	θα έχει αναριγήσει	να έχει αναριγήσει
α' πληθ.	έχουμε αναριγήσει	είχαμε αναριγήσει	θα έχουμε αναριγήσει	να έχουμε αναριγήσει
β' πληθ.	έχετε αναριγήσει	είχατε αναριγήσει	θα έχετε αναριγήσει	να έχετε αναριγήσει
γ' πληθ.	έχουν αναριγήσει	είχαν αναριγήσει	θα έχουν αναριγήσει	να έχουν αναριγήσει

Μεταφράσεις

    αναριγώ

→ δείτε τη λέξη ριγώ