άππαρος

Νέα ελληνικά (el)

άππαρος

Ετυμολογία

άππαρος < ελληνιστική κοινή (υποκοριστικό) ἵππαρος < αρχαία ελληνική (υποκοριστικό) το ἱππάριον < αρχαία ελληνική ἵππος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₁éḱwos < *h₁oh₁ḱu- (ταχύς)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈa.pʰːa.ɾos/ κυπριακά

Ουσιαστικό

άππαρος αρσενικό

• (κυπριακά) το άλογο

  ※  Όσην ώραν μου εμίλαν η τζυυρά η πεθθερά μου εγιώ εμέτρουν τεν αππαρόμουγιες τ΄ αππάρου μου (Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας, Παροιμίες, Κύπρος [1])