Συζήτηση:καταστροφή

"στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, η λύση της πλοκής"

Φίλε Άλφα Ζήτα, επειδή δεν είμαι σίγουρος για το παραπάνω, μήπως το συγχέεις με την Αριστοτέλεια "κάθαρση"; Σε περίπτωση που το αντλείς από κάποια πηγή, θα χαρώ να την αναφέρεις εδώ.

Και κάτι ακόμα: Η χρήση της λέξης "καταστρεπτικό" στην επεξήγηση του λήμματος, κατά την ταπεινή μου άποψη δεν ενδείκνυται, καθώς έχει κοινή ρίζα με το λήμμα. Θα ήταν αποδεκτό ίσως να χρησιμοποιήσουμε το ρήμα καταστρέφω καθώς και οι δύο ετυμολογούνται από αυτό.

Φιλικά λεξιCos ^{Συζήτηση} 17:05, 5 Απριλίου 2007 (UTC)

Έχει δίκιο ο ΑΖ. Δες εδώ. --Flyax 18:04, 5 Απριλίου 2007 (UTC)

λεξιCos: Η πηγή είναι το Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής, εκδ. Πατάκη. Συμφωνώ με το β' μέρος της ερώτησής σου (καταστρέφω αντί καταστρεπτικό). — άλφαζήτα 19:52, 5 Απριλίου 2007 (UTC)

Φίλε Flyax, ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκρισή σου στο θέμα. Διάβασα το εν λόγω άρθρο και όντως αναφέρει την καταστροφή του δράματος ως "λύσις" (του δράματος). Όμως πρόκειται για ένα μεμονωμένο άρθρο που δε μου επιτρέπει να ασπάζομαι την αναφορά αυτή ως αξιόπιστη πηγή. Μετά από έρευνα στο Google, είδα δε, πως είναι και το μοναδικό που χρησιμοποιεί τον όρο "καταστροφή του δράματος". Αντίθετα, σε αναζήτηση του "κάθαρση του δράματος", όπως είναι λογικό, το Google εμφανίζει αρκετά άρθρα που κάνουν χρήση του όρου.

Φίλε Άλφα-Ζήτα, η πηγή σου είναι σίγουρα αξιόπιστη αλλά όπως λες κι εσύ πρόκειται για Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής. Μήπως λοιπόν η χρήση του ως "λύση του δράματος" αφορά εννοιολογικά μόνο την αρχαία ελληνική και όχι τη νέα;

Επιμένω στο θέμα γιατί με ενδιαφέρει να μάθω. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στο θέατρο.

Φιλικά λεξιCos ^{Συζήτηση} 16:24, 10 Απριλίου 2007 (UTC)

Φϊλε Costas, το άρθρο στο οποίο σε παρέμπεψα είναι εργασία μαθητών του 6ου Λυκείου Νέας Σμύρνης. Μπορεί να μη σε ικανοποιεί ίσως το περιεχόμενό της, φαντάζομαι όμως ότι οι δάσκαλοί τους μια ματιά θα την είχαν ρίξει, τουλάχιστον ως προς την ορολογία.
Tο δεύτερο σφάλμα σου είναι ότι επιμένεις να συγχέεις την "κάθαρση" με την "καταστροφή" του δράματος. Η "κάθαρση" είναι το αποτέλεσμα που επιφέρει στις ψυχές των θεατών ή των ηρώων ή και των δυο τους η "λύση" του δράματος, δηλαδή η "καταστροφή". Και δεν είναι αναγκαίο η "καταστροφή" να είναι θανατερή. Οι αρχαίοι σχολιαστές γράφουν για τα έργα του Ευριπίδη Αλκηστις και Ορέστης: "τὸ δρᾶμα κωμικωτέραν ἔχει τὴν καταστροφήν".
Η λέξη επομένως "καταστροφή" είναι ένας τεχνικός όρος που χρησιμοποίησαν οι αρχαίοι φιλόλογοι και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν και (κάποιοι) σημερινοί. Κοίταξα π.χ. σε παλιά σχολικά βοηθήματα (Γεράσιμος Μαρκαντωνάτος, Σοφοκλέους Οιδίπους Τύραννος, εκδ. Gutenberg, 1992: σελ.353, Σοφοκλή Αντιγόνη, εκδ.Πατάκη, 1988, σελ. 14) όπου χρησιμοποιείται ο όρος σε συνδυασμό με τους επίσης δομικούς όρους "πρόταση", "επίταση", "κορύφωση", "περιπέτεια". Επίσης στην "Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας" του Albin Lesky, 1981, σελ. 397, όπου χρησιμοποιεί τη λέξη σε εισαγωγικά, προφανώς για να διαφοροποιήσει τη σημασία της από την τρέχουσα. Τέλος βρήκα και το λεξικό (της Νέας Ελληνικής) ΠΡΩΪΑΣ, εκδ. οίκος Σταμ. Δημητράκου, που αναφέρει σαφώς και αυτήν την ερμηνεία της λέξης, τη χαρακτηρίζει όμως αρχαΐζουσα ή σπάνια. --Flyax 16:45, 11 Απριλίου 2007 (UTC)

ΟΚ Flyax, σε ευχαριστώ για την έρευνα και τα στοιχεία που παραθέτεις. Σπουδαίο πράμα η μάθηση και ακόμα σπουδαιότερο, η συνεργασία. Θα επεξεργαστώ το λήμμα, ώστε να αντιστοιχεί στα όσα έχουν ειπωθεί εδώ.

λεξιCos ^{Συζήτηση} 18:40, 11 Απριλίου 2007 (UTC)