άρμα

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈaɾ.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : άρ‐μα

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	άρμα	τα	άρματα
γενική	του	άρματος	των	αρμάτων
αιτιατική	το	άρμα	τα	άρματα
κλητική		άρμα		άρματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

άρμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἅρμα. Για τους σύγχρονους όρους, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική char

άγαλμα ρωμαϊκού άρματος

άρμα μάχης

αποκριάτικο άρμα

Ουσιαστικό

άρμα ουδέτερο

1. (ιστορία) δίτροχο όχημα που το σέρναν άλογα και χρησιμοποιόταν σε πολέμους, αγώνες ή παρελάσεις
2. (στρατιωτικός όρος) θωρακισμένο στρατιωτικό όχημα

   ≈ συνώνυμα: άρμα μάχης, τανκς

3. όχημα που παίρνει μέρος σε (μη στρατιωτικές) παρελάσεις ή εκδηλώσεις (π.χ. τις Απόκριες)

Εκφράσεις

• άρμα του Θέσπιδος (ἅρμα τοῦ Θέσπιδος)

Συγγενικά

• αντιαρματικός
• άρμα μάχης
• αρματαγωγό
• αρματηλάτης
• αρματιστής
• αρματοδρομία
• αρματομαχία

Μεταφράσεις

    άρμα

αγγλικά : chariot (en), float (en), tank (en) γαλλικά : char (fr), tank (fr)

Ετυμολογία 2

άρμα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἄρμα < λατινική arma (πληθυντικός "όπλα" που θεωρήθηκε ενικός)

Ουσιαστικό

άρμα ουδέτερο

• (συνήθως στον πληθυντικό) άρματα: όπλα

Συγγενικά

• αρμ!
• αρματολίκι
• αρματολισμός
• αρματολός
• αρμάτωμα
• αρματώνω
• αρματωσιά
• ξαρμάτωτος

• → και δείτε τη λέξη αρμάδα

Μεταφράσεις

    άρμα

→ δείτε τη λέξη όπλο

Ετυμολογία 3

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	άρμα	οι	άρμες
γενική	της	άρμας	των	αρμών
αιτιατική	την	άρμα	τις	άρμες
κλητική		άρμα		άρμες
Ο μεσαιωνικός πληθυνικός, και ἅρμεις
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

άρμα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἅρμα < ιταλική arme

Ουσιαστικό

άρμα θηλυκό

• (παρωχημένο) οικόσημο

Μεταφράσεις

    άρμα

→ δείτε τη λέξη οικόσημο