imitor

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

imitor < → λείπει η ετυμολογία

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈi.mi.tor/

Ρήμα

imitor ^(la) (αποθετικό ρήμα) (imitor¹, imitātus sum, imitārī)

• μιμούμαι

Κλίση

A' συζυγία (αποθετικό) (imitor, imitatus sum, imitari)

Παθητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: imitor, imitaris (-re), imitatur, imitamur, imitamini, imitantur. Υποτακτική: imiter, imiteris (-re), imitetur, imitemur, imitemini, imitentur. Προστακτική: -, imitare, -, -, imitamini, -. Απαρέμφατο: imitari Μετοχή: imitans, imitans, imitans (γεν. imitantis). Παρατατικός Οριστική: imitabar, imitabaris (-re), imitabatur, imitabamur, imitabamini, imitabantur. Υποτακτική: imitarer, imitareris, imitaretur, imitaremur, imitaremini, imitarentur. Μέλλοντας Οριστική: imitabor, imitaberis, imitabitur, imitabimur, imitabimini, imitabuntur. Υποτακτική: imitaturus-a-um sim, sis, sit, imitaturi-ae-a simus, sitis, sint. Προστακτική: -, imitator, imitator, -, -, imitantor. Απαρέμφατο: imitaturum-am-um/os-as-a esse. Μετοχή: imitaturus-a-um. Παρακείμενος Οριστική: imitatus-a-um sum, es, est, imitati-ae-a sumus, estis, sunt. Υποτακτική: imitatus-a-um sim, sis, sit, imitati-ae-a simus, sitis, sint. Απαρέμφατο: imitatum-am-um-os-as-a esse. Μετοχή: imitatus-a-um Υπερσυντέλικος Οριστική: imitatus-a-um eram, eras, erat, imitati-ae-a eramus, eratis, erant. Υποτακτική: imitatus-a-um essem, esses, esset, imitati-ae-a essemus, essetis, essent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: imitatus-a-um ero, eris, erit, imitati-ae-a erimus, eritis, erunt. Απαρέμφατο: imitatum-am-um-os-as-a fore. Γερούνδιο imitandi, imitando, imitandum, imitando. Σουπίνο imitatum, imitatu.