barış

Τουρκικά (tr)

Ετυμολογία

barış < (κληρονομημένο) παλαιά τουρκική 𐰉𐰀𐰺𐰃𐱁𐰶 (barıšıq, ειρήνη)

Προφορά

ΔΦΑ : /bɑˈɾɯʃ/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ba‐rış

Ουσιαστικό

barış ^(tr)

• η ειρήνη

Κλίση

κλίση του barış

	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	barış	barışlar
αιτιατική	barışı	barışları
δοτική	barışa	barışlara
τοπική	barışta	barışlarda
αφαιρετική	barıştan	barışlardan
γενική	barışın	barışların

κτητικές μορφές του barış

(ονομαστική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	barışım	barışlarım
... σου	barışın	barışların
... του	barışı	barışları
... μας	barışımız	barışlarımız
... σας	barışınız	barışlarınız
... τους	barışları	barışları

(αιτιατική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	barışımı	barışlarımı
... σου	barışını	barışlarını
... του	barışını	barışlarını
... μας	barışımızı	barışlarımızı
... σας	barışınızı	barışlarınızı
... τους	barışlarını	barışlarını

(δοτική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	barışıma	barışlarıma
... σου	barışına	barışlarına
... του	barışına	barışlarına
... μας	barışımıza	barışlarımıza
... σας	barışınıza	barışlarınıza
... τους	barışlarına	barışlarına

(τοπική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	barışımda	barışlarımda
... σου	barışında	barışlarında
... του	barışında	barışlarında
... μας	barışımızda	barışlarımızda
... σας	barışınızda	barışlarınızda
... τους	barışlarında	barışlarında

(αφαιρετική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	barışımdan	barışlarımdan
... σου	barışından	barışlarından
... του	barışından	barışlarından
... μας	barışımızdan	barışlarımızdan
... σας	barışınızdan	barışlarınızdan
... τους	barışlarından	barışlarından

(γενική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	barışımın	barışlarımın
... σου	barışının	barışlarının
... του	barışının	barışlarının
... μας	barışımızın	barışlarımızın
... σας	barışınızın	barışlarınızın
... τους	barışlarının	barışlarının

κλίση του barış (ως κατηγορουμένου)

ενεστώτας	ενικός	πληθυντικός
είμαι	barışım	barışlarım*
είσαι	barışsın	barışlarsın*
είναι	barış / barıştır	barışlar* / barışlardır*
είμαστε	barışız	barışlarız
είστε	barışsınız	barışlarsınız
είναι	barışlar	barışlardır

αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	barıştım	barışlardım*
ήσουν	barıştın	barışlardın*
ήταν	barıştı	barışlardı*
ήμασταν	barıştık	barışlardık
ήσασταν	barıştınız	barışlardınız
ήταν	barıştı(lar)	barışlardı

έμμεσος / απρόσωπος αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	barışmışım	barışlarmışım*
ήσουν	barışmışsın	barışlarmışsın*
ήταν	barışmış	barışlarmış*
ήμασταν	barışmışız	barışlarmışız
ήσασταν	barışmışsınız	barışlarmışsınız
ήταν	barışmış(lar)	barışlarmış
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους. Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.

Συγγενικές λέξεις

• barışçı
• barışçıl
• barışık
• barışmak
• barışsever